Και μεγαλωμένος σ'ένα περιβάλλον αστικό
Κλειδωμένος σ'ένα άσυλο εμφάνισιακό
Κυνηγώντας ένα όνειρο καταναλωτικό
Ένα σπίτι - μια γυναίκα
Ένα αμάξι - δυο παιδιά
Μια υπόσχεση σε κάποιον που επένδυσε πολλά
Σ'εμένα
Κι από μένα περιμένει να εισπράξει
Μια δόση αδικίας στο κεφάλι μου να στάξει
Να λέω πως δεν υπάρχουνε τριγύρω μου στραβά
Και να κλείνω τ'αυτιά μου σ'όσα ουρλιαχτά
Με πασάλειψαν οι γλώσσες τους κολακευτικά
Κι επιστράτευσαν την πιο πεπειραμένη γαληφιά
Μου δωσαν πτυχίο από σχολείο
Πτυχίο από σχολή
Πιστοποίησαν ακόμα και πως ξέρω μουσική
Μου φορτώσαν για να σκύβω με βραβεία το λαιμό
Και μ'εκλέξανε αρμόδιο για να λογοδοτώ
Τώρα με κοιτάζουν με το στόμα ανοιχτό
Ska-τα σε όλους τους
Γιατί εμείς δεν παίζουμε παιχνίδια με τους όρους τους
Ska-τα στα μούτρα τους
Γιατί δε μας φοβίζουν ούτε τα κουμπούρια τους
Όσο υπάρχω αυτός ο κόσμος με παλεύει
Πότε γελάει, πότε αγριεύει
Πότε ανοίγει μια ζεστή αγκαλιά
Και πότε βγάζει μια αισχρή κακομοιριά
Και με βάζει κι εμένα να σιχαθώ τον εαυτό μου
Πώς τ'αφήνεις έστω για λίγο να πλανεύει το μυαλό μου;
Να βάζει ζιζάνια που σπέρνουν ιούς
Που γκρεμίζουν την πίστη μου για ίσους ζυγούς
Που αφήνουν συνέχεια τους άλλους μπροστά
Είναι πολύτιμο να ζεις σ'έναν κουβά με σκατά
Είναι έξυπνο να θέλεις ν'ανέβεις πιο ψηλά
Όταν παντού υπάρχει η ίδια μυρωδιά
Μα εσύ σπρώχνεις όποιον βρίσκεις μπροστά σου στον πάτο
Μέχρι να κάνεις το μοιραίο σου σάλτο και να γίνεις ένας χέστης απ'αυτούς εκεί ψηλά
Που τρώνε συνεχώς και γεμίζουν τον κουβά
Μου κλείνουν τα μάτια και μου υπόσχονται πολλά
Και μου προξενεύουν μια αισχρή κακομοιριά
Που γονατίζει μπροστά στ'αφεντικά
Και που φιλάει την πιο κατουρημένη τους ποδιά
Μα εγώ ανοίγω τα μάτια μου και τρέχω μπροστά
Μ'; έχει μαγέψει μια ασύγκριτη και άγρια ομορφιά
Είναι αυτή που στα εργοστάσια κολλάει τις μηχανές
Που γεμίζει τους δρόμους με χιλιάδες φωνές
Είναι πανέμορφη και βάζει στις κλούβες φωτιά
Μη μου μιλάς λοιπόν για κλούβια ιδανικά
