Μετα απο τεσσερα χιλιομετρα περπατημα φτασαμε στις οχθες του Λουσιου..Ο αλλος βουτηξε με τα ρουχα στο ποταμι...Ειχα καιρο να το κανω αυτο.Κι ηταν η πρωτη φορα που ειδα ασκητηριο με τα ματια μου αυτη τη μερα!..αγγιζοντας ετσι λιγακι απτο φως ενος αλλου θεου.Την ιδια στιγμη στην Αθηνα 123456789 ανθρωποι που ουρλιαζουν και δεν ακουνε το κελαρυσμα απτο ρυακι.Που πνιγονται σε μια κουταλια νερο.Που δε θα αντικρυσουν ποτε τις θαλασσες που ξεδιψανε καποιον μεσα απο ενα τοσοδα ταξιδι

ΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ

Oταν πρωτομπηκα σεκεινο το δωματιο δε φανταζομουν ποσα επροκειτο να συμβουν εκει μεσα..σκοτεινο και αποκοσμο,η μυστηρια μυρωδια του με καλουσε να ανακαλυψω απο πού ερχοταν.....ωστοσο στο μυαλο μου επρεπε ναχω ενα πραγμα μονο:να βρω αυτο που επρεπε χωρις καθυστερηση..μια αποστολη σιγουρα αγνωστη για πολλους ενοικους του διαμερισματος.Αρχισα ν'ανοιγοκλεινω βιαστικα τα συρταρια-ταυτοχρονα η μυρωδια με αποσπουσε.Και ξαφνικα,το αδηφαγο τερας πεταχτηκε μπροστα μου μεσ'απο το πουθενα-σηκωσα το χερι μου να το αποτελειωσω ,οταν μια φωνη τα γαμησε ολα:''ΡΕ ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΠΑΛΙ ΕΡΙΖΕΙΣ ΤΗΝ ΤΙΤΙΚΑ?ΑΚΟΜΑ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΤΟ ΚΩΛΟΠΗΡΟΥΝΟ ΝΑ ΦΑΩ ΤΑ ΜΑΚΑΡΟΝΙΑ!!''