Τρίτη 8 Δεκεμβρίου 2009

...

βασικα οπως εγραφα το προηγουμενο ποστ για τις πορειες πορωθηκα οποτε λεω να γραψω και κατι ακομα,ασχετο ομως.
λοιπον..σκεφτομαι τελευταια το ποιοι ειμαστε και το κατα ποσο κατανταμε να αλλαζουμε εξαιτιας του κοσμου χωρις να το καταλαβαινουμε.θελω να πω,εχω ακουσει απειρες φορες να λενε''αυτος εχει φαει ξερωγω μεταλλαξη'' η απτην αλλη ''ο ανθρωπος δεν αλλαζει''.προσωπικα απτα 17 χρονια πουχω ζησει εχω καταληξει να πιστευω οτι συχνα ,οταν οι ανθρωποι μας πληγωνουν και μας κανουν να νιωσουμε ενοχοι γιαυτο που ειμαστε πραγματικα,στο τελος ασυνειδητα αλλαζουμε στ'αληθεια.
και σαυτο υποβοσκει μια τραγικοτητα την οποια τις περισσοτερες φορες αγνοουμε.δηλαδη,την τραγικοτητα του να ξεχνας να εισαι εσυ.
πολλοι υποκρινονται οτι ειναι ξεχωριστοι,επαναστατες,στυλαδες,δημοφιλεις.αλλα μεσα τους μπορει ναναι αδειοι και αυτο ειναι απαισιο,το νασαι αδειος απο μεσα.οι ρυθμοι της ζωης,η επιφανειακη καθημερινοτητα,η ιδιοτελεια στις σχεσεις μας,δε μας αφηνουν να σκεφτουμε ποιοι ειμαστε,τι θελουμε απτον εαυτο μας και απτους αλλους.και αυτο εμμεσα μας εμποδιζει να ονειρευτουμε.
ειναι ομορφο να κανει κανεις ονειρα,ειναι ομορφο να ζει τις στιγμες με τους ανθρωπους που πραγματικα αγαπαει.κι ομως,του φαινεται δυσκολο να το κανει αυτο.κι ετσι,κατανταει μιζερος...μονος του
εγω παντως εχω ονειρα και προσπαθω οσο μπορω να τα σκεφτομαι και να πιστευω σαυτα.ο καθενας βεβαια εχει τα δικα του ονειρα.εγω ας πουμε το μεγαλυτερο ονειρο που εχω δεν ακουγεται και πολυ μεγαλο η δυσκολο..ειναι ομως,στην πραγματικοτητα.γιατι το ονειρο μου ειναι να ειμαι μαζι με εναν ανθρωπο τον οποιο αν και τον αγαπαω παρα πολυ,δε μπορω να κανω τιποτα γιαυτο.και τετοιες καταστασεις συχνα ειναι απτα χειροτερα μαρτυρια για εναν ανθρωπο.
η ψυχοφθορα του να επιθυμεις κατι παρα πολυ σε αποσυγκεντρωνει,σου τρωει τοση ενεργεια..τοση αγαπη που θα μπορουσες να δωσεις σε καποιον αλλο..
εσυ τι ονειρευεσαι ομως?

να ονειρευεσαι παντως..γιατι σενα παραμυθι ειχα διαβασει οτι αμα σταματησεις να ονειρευεσαι θα ξεχασεις τελειως ποιος εισαι μια μερα.τα ονειρα μονο θα σου θυμιζουνε ποιος εισαι πραγματικα.και νομιζω οτι ισχυει αυτο γιατι τα παραμυθια λενε παντα την αληθεια...

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου