Άνθρωποι εργάζονται με τον τρόμο μήπως χάσουν τη δουλειά τους για μια και μόνο στιγμή.Για μια στιγμή που θα αρνηθούν να υπογράψουν τη μείωση του μισθού τους κατά 10..20 ευρώ,για μια στιγμή που ως γυναίκες δε θα βολεύουν το αφεντικό γιατί συνεπάγονται επιδόματα μητρότητας ασύμφορα για την επιχείρηση,για μια στιγμή που ανάγεται σε πολλές επικίνδυνες στιγμές ενώπιον των περικοπών.Κι άλλη απεργία,κι άλλοι αγώνες ανατροπής.Κι άλλα παιδάκια που έκατσαν στο θρανίο για πρώτη φορά αλλα ακόμη δεν έχουν μαθει τίποτα.Κι άλλος χρόνος που αφήνει το κράτος να φεύγει,κι άλλες υποσχέσεις δίχως αντίκρισμα.Χρατς χρουτς χρατς χρουτς....ε..ας κόψουμε λιγάκι ακόμα,θα πουν οι εταιρίες.Παιδεία-υγεία-ευημερία στο ναδήρ.Μία άρρωστη πολιτεία που θα εκτίσει την ποινή της στις πλάτες μας.Παρότι δε χρωστάμε τίποτα........Σιγά σιγά γινόμαστε ,από ζωές,στοίβες.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου