Παιδαγωγημένος σ'έναν κόσμο ανταγωνιστικό
Και μεγαλωμένος σ'ένα περιβάλλον αστικό
Κλειδωμένος σ'ένα άσυλο εμφάνισιακό
Κυνηγώντας ένα όνειρο καταναλωτικό
Ένα σπίτι - μια γυναίκα
Ένα αμάξι - δυο παιδιά
Μια υπόσχεση σε κάποιον που επένδυσε πολλά
Σ'εμένα
Κι από μένα περιμένει να εισπράξει
Μια δόση αδικίας στο κεφάλι μου να στάξει
Να λέω πως δεν υπάρχουνε τριγύρω μου στραβά
Και να κλείνω τ'αυτιά μου σ'όσα ουρλιαχτά
Με πασάλειψαν οι γλώσσες τους κολακευτικά
Κι επιστράτευσαν την πιο πεπειραμένη γαληφιά

Μου δωσαν πτυχίο από σχολείο
Πτυχίο από σχολή
Πιστοποίησαν ακόμα και πως ξέρω μουσική
Μου φορτώσαν για να σκύβω με βραβεία το λαιμό
Και μ'εκλέξανε αρμόδιο για να λογοδοτώ
Τώρα με κοιτάζουν με το στόμα ανοιχτό


Ska-τα σε όλους τους
Γιατί εμείς δεν παίζουμε παιχνίδια με τους όρους τους
Ska-τα στα μούτρα τους
Γιατί δε μας φοβίζουν ούτε τα κουμπούρια τους

Όσο υπάρχω αυτός ο κόσμος με παλεύει
Πότε γελάει, πότε αγριεύει
Πότε ανοίγει μια ζεστή αγκαλιά
Και πότε βγάζει μια αισχρή κακομοιριά
Και με βάζει κι εμένα να σιχαθώ τον εαυτό μου
Πώς τ'αφήνεις έστω για λίγο να πλανεύει το μυαλό μου;
Να βάζει ζιζάνια που σπέρνουν ιούς
Που γκρεμίζουν την πίστη μου για ίσους ζυγούς
Που αφήνουν συνέχεια τους άλλους μπροστά
Είναι πολύτιμο να ζεις σ'έναν κουβά με σκατά
Είναι έξυπνο να θέλεις ν'ανέβεις πιο ψηλά
Όταν παντού υπάρχει η ίδια μυρωδιά

Μα εσύ σπρώχνεις όποιον βρίσκεις μπροστά σου στον πάτο
Μέχρι να κάνεις το μοιραίο σου σάλτο και να γίνεις ένας χέστης απ'αυτούς εκεί ψηλά
Που τρώνε συνεχώς και γεμίζουν τον κουβά

Μου κλείνουν τα μάτια και μου υπόσχονται πολλά
Και μου προξενεύουν μια αισχρή κακομοιριά
Που γονατίζει μπροστά στ'αφεντικά
Και που φιλάει την πιο κατουρημένη τους ποδιά
Μα εγώ ανοίγω τα μάτια μου και τρέχω μπροστά
Μ'; έχει μαγέψει μια ασύγκριτη και άγρια ομορφιά
Είναι αυτή που στα εργοστάσια κολλάει τις μηχανές
Που γεμίζει τους δρόμους με χιλιάδες φωνές
Είναι πανέμορφη και βάζει στις κλούβες φωτιά
Μη μου μιλάς λοιπόν για κλούβια ιδανικά

ΨΑΛΙΔΙΑ

Άνθρωποι εργάζονται με τον τρόμο μήπως χάσουν τη δουλειά τους για μια και μόνο στιγμή.Για μια στιγμή που θα αρνηθούν να υπογράψουν τη μείωση του μισθού τους κατά 10..20 ευρώ,για μια στιγμή που ως γυναίκες δε θα βολεύουν το αφεντικό γιατί συνεπάγονται επιδόματα μητρότητας ασύμφορα για την επιχείρηση,για μια στιγμή που ανάγεται σε πολλές επικίνδυνες στιγμές ενώπιον των περικοπών.Κι άλλη απεργία,κι άλλοι αγώνες ανατροπής.Κι άλλα παιδάκια που έκατσαν στο θρανίο για πρώτη φορά αλλα ακόμη δεν έχουν μαθει τίποτα.Κι άλλος χρόνος που αφήνει το κράτος να φεύγει,κι άλλες υποσχέσεις δίχως αντίκρισμα.Χρατς χρουτς χρατς χρουτς....ε..ας κόψουμε λιγάκι ακόμα,θα πουν οι εταιρίες.Παιδεία-υγεία-ευημερία στο ναδήρ.Μία άρρωστη πολιτεία που θα εκτίσει την ποινή της στις πλάτες μας.Παρότι δε χρωστάμε τίποτα........Σιγά σιγά γινόμαστε ,από ζωές,στοίβες.

OKTΩΒΡΙΟΣ

Ερωτεύεσαι,πληγώνεσαι,σπας τα μούτρα σου.Όχι πια έρωτες.Όχι πια.Όχι πια έρωτες.Σε μια πόλη από ανθρώπους που βιάζονται να διασκεδάσουν,βιάζονται να πιουν,βιάζονται να φλερτάρουν και βαριούνται να δοθούν.Δε ξαναλέω πως συνέχεια σε σκέφτομαι,ούτε πως θέλω να σε ξαναδώ γιατί εσύ θέλεις μόνο να ξεχάσεις το δικό σου έρωτα κι όχι να αγκαλιάσεις τον καινούργιο.Ποτέ δε ρώτησες κανέναν πως αισθάνθηκε για σένα,παρά τον εαυτό σου,το πώς θα πάψει να αισθάνεται.Ο ένας σκοτώνει τα συναισθήματα του άλλου και τα βράδια του Σαββάτου σβήνουν και ξανανάβουν ,σα το ντόμινο που πέφτει,σπάει τα μούτρα του και κάποιος το ξανασηκώνει.Μόνο που οι άνθρωποι δεν είναι ένα μάτσο απ'αυτά,κι όμως,η αλλοτροίωση μας κάνει να φοβόμαστε και να προσπαθούμε να ξεχνάμε.Κανένα σχολείο δε μας μαθαίνει ν'αγαπάμε δίνοντας ,παρά να αρπάζουμε φεύγοντας.Λίγη ηδονή,λίγα λόγια και μπόλικα φιλιά ,στοιβαγμένα στο ράφι ενός-δυο-τριών Σαββάτων.Και η πόλη τρεμοπαίζει μπρος και πίσω ,φοβισμένη από την αδιαφορία των ανθρώπων.Η πόλη που μας μεγάλωσε και που μεγαλώνει δίχως εμάς,σαν ένα μοναχικό παιδί,σαν τον τελευταίο ρομαντικό αυτής εδώ της γης.Η πόλη.

CIRCLES

We crave people being around us,we crave recognition..We are souls that never offer something for free.Actually,we are not even souls at all.What we are is substance and brain blends ,soaked into a pool of insecurity and voracity...Greed....Our psys roam like those fabled heroes,those legendary figures.Ghosts surrendering to madness and vanity every single minute of their busy lives.Atoms of the molecules which turn from molecules to atoms now and then,when confused or trapped between reality and dream.

We tend,we like to believe that someday we are going to be rewarded for having made this vain circle of ours around our own bodies.We want to be rewarded for it.We demand to be rewarded.Taking for granted that this vast existence of power above us,it always assures our success...approves our motives....praises our actions.

Truth is,yesterday night,i almost hit a fox while driving through the woods.When i got out of the car to see if i had hurt it ,it was already gone.And that ,for some unknown reason ,it gave me the bloody chills.

I felt like i didn't have a clue of the real world.Not talking about the world of human beings and expensive cars.I mean the world of water,wind,earth,fire.The world whose progress doesn't go round thanks to a circle.That world is the circle itself.

[77 ΕΠΙ 365]

Hταν πρωι..και ξημερωματα.Με το αριστερο της μαγουλο επνιγε ενα μαξιλαρι.Κατι την ξυπνησε τη γρια την Ιρμα Φλορες και τηνε σηκωσε απ'το κρεβατι.Αφου την εκανε και πεταξε απο πανω της σα μαδημενα χαμομηλια τα κορακιά σεντονια κι αφου ανορθωσε ,σημαδεμενο απο τα χρονια πια,το προσωπειο,πιστο πια εκμαγειο του μαξιλαριου,το βλεμμα της θολωσε στη θεα μίας αντανακλασης.Ηταν σπασμενος ο καθρεφτης-εφτα ή εβδομηντα εφτα χρονακια γρουσουζιας-και εκανε τωρα την καλυτερη παρεα με την οψη της,μιας και τα δυο, θριμματισμενα,αλλαγμενα απ'τη μαγεια της οργης του χρονου.Υστερα εσυρε σιγουρα κι ευθυμα το σκεπασμα για να σκεπασει τον καθρεφτη.Φορεσε το πιο αγουρο χαμογελο-αγουρη πλεον και εκεινη-κι αποχαιρετισε η πλατη της το πεπλο με τον καθρεφτη απο πισω.Και με λαχταρα επεσε παλι στο λήθαργό της,γελαστη.Αγκαλιασε το μαξιλαρι της με νοημα και συμβιβαστηκε με το σημαδι που επροκειτο ν'αφησει και στο δεξι της μαγουλο.Σαν αλλο ενα αγκαλιασμα.Εις τους αιωνας των αιωνων.

">

ΓΕΝΝΗΤΡΙΑ

Η Γεννητρια ειναι ουσιαστικα το πρωτο graphic novel του δικου μας Βασιλη Λωλου,κομιστα που διεπρεψε στην Αμερικη οπου εχει συνεργαστει με εταιρειες οπως Μarvel,Image,Oni Press και Giganto,εγχωρια.Bγηκε στην αγορα το 2004 και αποτελειται απο 128 σελιδες με ηρωα ενα WW1 στρατιωτη χαμενο στο διαστημα και στο χρονο.Πολυ ωραια και ιδιαιτερη δουλεια για οσους εχουν διαβασει αλλα του Λωλου.Το κακο ειναι πως απο τοτε που Η Γεννητρια εξαντληθηκε,υπαρχει μονο σε επιλεγμενα καταστηματα σε ολη την Ελλαδα.Μπορειτε να μαθετε σχετικα και απο τον Τασσο Παπαιωαννου. facebook: http://www.facebook.com/tassos.papaioannou


Aν σας αρεσε η Γεννητρια διαβαστε και :

The Pirates of Coney Island - Image Comics

The Last Call - Oni Press

The Chelsea - Image Comics

Subart - Giganto

WET MOON

Ενα νεο κομικ με το οποιο αξιζει να πορωθει κανεις ειναι το Wet Moon το οποιο κυκλοφορει στην Αμερικη αλλα εδω διατιθεται μονο με παραγγελια online.Η δημιουργια του Ross Campbell ειναι μια σειρα με καθε volume να αποτελειται απο πολλους χαρακτηρες εκ των οποιων οι πιο πολλοι εφηβοι η κοντα στα 20,αρκετοι με gothic επιρροες.Οι ιστοριες εκτυλισσονται σε μια βαλτωδη πολη του Νοτου ,τη 'Wet Moon City' και ,εκτος απο τη φοβερη σκηνοθεσια των στριπ και το σχεδιο ,προκειται για μια φουλ εθιστικη πλοκη σε καθε volume.Ως τωρα εχουν βγει 6 τευχη που αρκει να τα πιασεις απλως στα χερια σου για να δεθεις με την ιλουστρασιον τους.
Για περισσοτερες πληροφοριες,google it!

ΤΕΛΟΣ ΕΠΟΧΗΣ ΟΥΛΑΛΑ!!

Φέτος έγιναν και πολλά καλά πράγματα..
πχ είδαμε μερικά παιδιά να κάνουν μασκέ πάρτυ και
να γελάνε χωρίς
να κάνουν σαν αηδιαστικά μωρά Επίσης,προσωπικά μετά από χρόνια,είδα επιτέλους λατέρνα
Είδαμε μαθητές γνωστού ιδιωτικού σχολείου να παίζουν παιχνίδι στην τάξη αντί να κάνουν κλασσικά μάθημα
Οι κούκλες του καλοριφέρ άλλαξαν θέση,μεταφέρθηκαν σε κάτι σα βιβλιοθήκη
Βρήκα αρβύλες μισοτιμή απ'ό,τι εδώ και ντρέπεσαι ν'ακούσεις σε ποια χώρα
Είδαμε προλετάριους της Δύσης
...και γιάπηδες σε μία ταράτσα!
Γενικά φέτος είδαμε πολλά πράγματα αλλά αποδώ και πέρα θέλουμε να δούμε πολύ πιο πολλά....Γιατί η μαθητική ζωή επιτέλους τον ήπιε!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

ΠΟΡΩΣΗΗΗ ΑΑΑΑ!!AURORA FEST TΩΡΑΑΑΑΑΑΑ!!!!!

[Δεν είδες]

Kάθομαι μπρούμυτα και βλεπω τα μαγνητάκια στο ψυγείο..ένα σπιτάκι από τη Νίσηρο,πλαστικές πραλίνες απ'το Βέλγιο και κάτι μελισσες σε μέλια και διαφημίσεις και καρτ-ποστάλ...Έριχνες στάχτη απ'το τσιγάρο σου κι εγώ την έκρυβα μέσα στο μαξίλαρι.Κάθε φορα που μου ξεκουμπωνες το φερμουάρ φοβόμουνα μη χάσω από την πλάτη μου το χέρι σου.Σου'πα ποτέ πώς πέθανε η γάτα μας η Βύρνα?Τηνε κατάπιε μια φωτογραφία σου. Αρε ματάκια μου ,όλο τον κόσμο γύρισες μα τίποτα δεν είδες

"ΕΛΛΑΔΑ :
ΟΔΟΣ ΑΒΥΣΣΟΥ ,
ΑΡΙΘΜΟΣ 0"


-πρωτοσέλιδο Νίκη

http://www.youtube.com/watch?v=bLd2DEo66Dw&feature=related
τα σπανε!

http://www.youtube.com/watch?v=ZlvhOQJy--4

ΒLUES

Καμια φορα ξεχναμε οτι πρεπει να λεμε αυτο που σκεφτομαστε
Καμια φορα ξεχναμε ποσο ωραια ειναι η ζωη λιγο παραεξω απτις κωλοπολεις και τους κωλοανθρωπους
Καμια φορα σκεφτομαι οτι αυτα τα καμια φορα εχουν αρχιζει να γινονται "συχνα" και "συνεχεια"


Δε ξερω αν ακουγονται καπως κλισε και ειπωμενα ολα αυτα,ομως προχτες που περναγα το δρομο επεσα πανω σε μία απαυτες τις φορες...σεναν πρωην.Και σκεφτομουν ποσο ηλιθια ημουν που εκανα πως δεν τον ειδα.Ισως κι αυτος το ιδιο..Και καπως ετσι γινεται,σαν ενας φαυλος κυκλος-σκεφτεσαι,σκεφτεται..σκεφτομαστε,σκεφτοσαστε,σκεφτονται.Και εχουμε γινει ολοι τοσο για λυπηση ωστε τρεμουμε να δωσουμε το χερι ή ενα χαμογελο ή να πουμε ενα γεια

(εγω κιολας εχω το περιεργο οτι οταν γινονται τετοια καταληγω παντα να σκεφτομαι οτι θα γινουν ολα οπως στις ταινιες,θα πεθανουμε και δε θαχουμε πει αυτα που θελουμε στους αλλους)

Ήπια ποτά ,από μεθύσι χρόνων που μούλιασαν στη μοναξιά.Δεν ξανακοίταξα ποτέ πίσω,όσες πόρτες ή στόματα έκλεινε ο πουνέντες.Και τωρα τρέμω κάθε μου βήμα παρότι στην εφηβεία και ψυθυρίζω τα μυστικά μου στ'αυτιά μιας λάμπας ,μα τρεμοσβήνει.

Tα νύχια βρώμικα και φαγωμένα-μία τσουγκράνα που δε βαστά μπρος στα κλειστά τους μάτια..Μου είπαν,πέθανα,δεν ακούω.Γιατι στ'αυτια μου ηχεί τ'ανώφελο ζωής με μούχλα αντι για σταχτη

Μετα απο τεσσερα χιλιομετρα περπατημα φτασαμε στις οχθες του Λουσιου..Ο αλλος βουτηξε με τα ρουχα στο ποταμι...Ειχα καιρο να το κανω αυτο.Κι ηταν η πρωτη φορα που ειδα ασκητηριο με τα ματια μου αυτη τη μερα!..αγγιζοντας ετσι λιγακι απτο φως ενος αλλου θεου.Την ιδια στιγμη στην Αθηνα 123456789 ανθρωποι που ουρλιαζουν και δεν ακουνε το κελαρυσμα απτο ρυακι.Που πνιγονται σε μια κουταλια νερο.Που δε θα αντικρυσουν ποτε τις θαλασσες που ξεδιψανε καποιον μεσα απο ενα τοσοδα ταξιδι

ΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ

Oταν πρωτομπηκα σεκεινο το δωματιο δε φανταζομουν ποσα επροκειτο να συμβουν εκει μεσα..σκοτεινο και αποκοσμο,η μυστηρια μυρωδια του με καλουσε να ανακαλυψω απο πού ερχοταν.....ωστοσο στο μυαλο μου επρεπε ναχω ενα πραγμα μονο:να βρω αυτο που επρεπε χωρις καθυστερηση..μια αποστολη σιγουρα αγνωστη για πολλους ενοικους του διαμερισματος.Αρχισα ν'ανοιγοκλεινω βιαστικα τα συρταρια-ταυτοχρονα η μυρωδια με αποσπουσε.Και ξαφνικα,το αδηφαγο τερας πεταχτηκε μπροστα μου μεσ'απο το πουθενα-σηκωσα το χερι μου να το αποτελειωσω ,οταν μια φωνη τα γαμησε ολα:''ΡΕ ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΠΑΛΙ ΕΡΙΖΕΙΣ ΤΗΝ ΤΙΤΙΚΑ?ΑΚΟΜΑ ΠΕΡΙΜΕΝΩ ΤΟ ΚΩΛΟΠΗΡΟΥΝΟ ΝΑ ΦΑΩ ΤΑ ΜΑΚΑΡΟΝΙΑ!!''

EΛΛΗΝΙΚΟΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ(συνεχεια)

Γλυκια Συμμορια:Το ημερολογιο ζωης και θανατου μιας ομαδας ''ανηθικων'' ατομων που εχουν φτασει στο σημειο της μη επιστροφης και ψαχνουν κατι να πιστεψουν και να πεθανουν γιαυτο.Η συμπεριφορα τους προκαλει την προσοχη του κρατους και μπαινουν κατω απο διακριτικη παρακολουθηση.Μια ομαδα μυστικων περικυκλωνει το σπιτι τους με επικεφαλης εναν αγνωστο ξανθο αντρα..και περιμενει.Η ταινια ειναι μια μελετη πανω στο νεο προσωπο του παγκοσμιου φασισμου.Μια ιστορια χαρας και τρυφερης αγαπης,μια μουσικη θανατου,μια αποθεωση χρωματων,γλυκιας βιας και ονειρου.Ειναι η ιστορια τεσσαρων φιλων που επελεξαν συνειδητα να πεθανουν πισω απο τις κλεμμενες καραμπινες τους,φτυνοντας ενα σαρκαστικο χαμογελο πανω στο προσωπο σου.

crosti

ειναι ελληνιδα γραφιστρια-εικονογραφος και τη λενε crosti..τους τελευταιους μηνες την ανακαλυψα και συγκεκριμενα απτην εκθεση be younique οπου συμμετειχα..οριστε ενα τριμπιουτ γιατι μουχει κανει εντυπωση το ποσο χαρακτηριστικα ειναι τα γραφικα της!δειτε και τη δουλεια της!!





myspace.com/crosti

σπαγαν τα θεμελια μπετον αρμε

και βυθιζοσουνα στην αβυσσο της ελευθερης σου πτωσης

οταν επεφτα με κοιταξες

και προλαβα να δω το'να σου δακρυ





Ημασταν ευτυχισμενοι

ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΣ

Θαθελα να πω για μια εκπληκτικη τριλογια του Νικου Νικολαϊδη,επισης εκπληκτικου σκηνοθετη που ομως εφυγε νωρις.Η πεσσιμιστικη ματια του ανεκαθεν σφηνα στην απαξιωμενη πλεον αξια ''επανασταση''.Οι ταινίες του έχουν διχάσει πολλές φορές κοινό και κριτικούς. Σε πλήρη αντίθεση με τις καθιερωμένες επιλογές στο σενάριο, τη θεματολογία και τον τρόπο κινηματογράφησης, έχουν γνωρίσει από την πολλαπλή βράβευση μέχρι την απαγόρευση προβολής. Οι χαρακτήρες του είναι συνήθως άνθρωποι στα όρια, σε παράλογες ή ακραίες καταστάσεις, που παίζουν το τελευταίο τους, συνήθως καμένο, χαρτί. Τα θέματα που συναντά συχνά κανείς στις ταινίες του Νικολαΐδη είναι η δεκαετία του '50 και το φιλμ νουάρ, το παιχνίδι μεταξύ σεξ και θανάτου, η συντροφικότητα κι ο έρωτας, η πάλη με κάθε λογής εξουσίες αλλά και με φαντάσματα του παρελθόντος.
Πρωτο μερος της τριλογιας του ειναι Τα Κουρελια Τραγουδουν Ακομα.Συνεχιζεται με το Γλυκια Συμμορια και κλεινει με το Ο Χαμενος Τα Παιρνει Ολα,το οποιο ειναι και το πιο γνωστο,με πρωταγωνιστη τον Αγγελακα.
Τα Κουρελια Τραγουδουν Ακομα:5 φιλοι-40ρηδες σημερα-εκπροσωποι της γενιας του '50,ξανασυναντιωνται μετα απο πολλα χρονια σιωπης.ο ενας ερχεται απο τη φυλακη οπου μπαινοβγαινει χρονια,ο αλλος απο μια σειρα τυφλων φονων,ο τριτος αφηνοντας πισω του οικογενεια,ο αλλος απο την περιπλανηση και η τελευταια,το κοριτσι της παρεας,απτο τρελοκομειο οπου κρυβεται χρονια..Μετεωροι ολοι,τυραννισμενοι απο αγονους ερωτες,σημαδεμενοι απτο θανατο αγαπημενων συνομηλικων,προδομενοι απο την πολιτικη των καιρων τους,προσπαθουν-ματαια ομως-να ξαναστησουν την παλια συμμορια της εφηβειας τους.Η επανασταση χαθηκε.Ο καθενας θα τραβηξει τωρα για το δικο του θανατο,ανοιγοντας ετσι ενα νεο κεφαλαιο στην ιστορια της γενιας του.
Φοβερη τριλογια λοιπον για οσους δεν ποναει το στομαχι απο τετοιες ταινιες!Δυστυχως ειναι λιγο δυσκολο να τις βρειτε σε βιντεο κλαμπ μη ψαγμενο αλλα αξιζει να ριξετε μια ματια σε βιντεο κλαμπ του κεντρου(Πανεπιστημιου κλπ).Την επομενη θα γραψω και για τα αλλα δυο μερη,κι οσοι ψηνεστε αρχιστε το ψαξιμο απο τωρα-!!